:: kisah Tragis ::

okay yg ni serius..apa yg bakal sy ceritakan ni, hope dijadikan pengajaran utk org lain..ceritanya begini............

pd ptg sabtu yg cuacanya redup2..sy sgt berhajat nk beli mknn utk wt minum ptg kt anak2 buah sy..sbb ms tu sy menumpang umah akak sy sbb ada kursus ms tu..pny jauh sy berjalan nk cr kedai jual goreng pisang, at last smp ke bandar klang..sudahnya, gerai jual goreng pisang x jmp, pasar mlm pulak yg dijumpai..ok la tu..lg byk mknn kn..mmg teruja la tgk mknn byk..cendol ada..popia basah ada..slps selesai membeli rojak, sy nk beli popia basah pulak because it was one of my faveret kuih kn..then sy letakkan purse dlm handbag then jln..ms ni la episod kisah tragis bermula..

ms tgh berjalan tu, sy mcm terasa ada tgn yg menyeluk tgn dlm handbag sy..sgt jelas perasaan tu..lgpn handbag sy mmg type yg making noise if kena tgn atau ape2 pn..sy terus toleh belakang..sy nmpk ada sorg lelaki yg sgt pasti keindonesiaannya tu..sorry to say, muka penyangak (dh abis sopan)..sy terus check dompet sy, thank god, it was still there..then terus berjalan then i was realize sumthing..my lil' pinky! *start panik* sgt gelabah selongkar handbag then mmg hp ksygn itu sudah tiada..sy mintak partner sy telefon no sy, hp sy dh off..oh my god..lil' pinky dh hilang..ms tu i was really totally pissed off..mmg kurang ajar indon tu..dh xde jln, sy balik ke rumah akak sy..dlm 500m lg nk smp umah dia, my sister did call my partner..angah (akak sy) ckp, ada sorg pakcik telefon, bgtau sy tercicir hp ms beli kuih kt kedai dia..angah ckp lg, pakcik tu mntk dtg kedai dia, dia jual kuih..maka, sy pn ke lokasi balik..cari la gerai pkcik yg jual kuih..disbbkan info tu terlalu general, maka semua kedai jual kuih kami terjah..tp, suma kata xde jmp hp tercicir..bila fikir balik, mana ada sy beli kuih pn ms tu, mmg bulat2 kena tipu..then called angah balik, angah kata, balik je la tih..dgn hati yg hampa, sy pn pulang..dlm ht, sgt marah ok..biadap pny org, dh la mencuri, boleh pulak nk main2kan org mcm tu..mmg stakat tu je la jodoh sy dgn lil' pinky..byk kenangan dgn hp tu..

esoknya, pas abis kursus, sy ke maxis center, buat sim kad baru..cuma ralat sbb semua no hilang..then tgk2 la kedai hp, wpun ht sgt sedih..disbbkan harga x affordable, sy pegi lokasi lain..berhampiran tmpt kejadia,,serius, sy sgt trauma..tgk muka org2 kt sana dh wt sy jd berpeluh2 and shaking..hahaha tmpt tu mmg sgt byk jual handphone..tp sy pilih nk ke tingkat plg bwh..smp 1 kedai..ok, sy x berkenan hp tu..terus ke kedai sblh..then x semena2 ht jd berdebar..sy nmpk lil' pinky! mmg baik pny ushar la kn..last2 sy mntk tokey kedai kuarkan hp tu..sah, ianya mmg lil' pinky sy..owner tu kata, br smp pg td..rs nk menjerit kt situ jgk, itu hp sy..hu nk claimed tu sy pny, i have no evidence,makanya, terpaksa la sy beli hp sndri..mmg lari terus bajet sy utk bln ni, gara2 kecuaian sndri..tp dlm pd tu, sgt bersyukur sbb jodoh sy dgn lil' pinky masih pjg..btl kata org, kalo dh mmg ditakdirkan menda tu milik kita, ianya akan tetap jd milik kita x kira besar mana pn ujian yg dtg..

dear all, tlg ingatkan ahli keluarga, kwn2, atau org tersayang..be carefull..jdnye pengajaran yg dpt diambil adalah :

• jgn sesekali berjalan dgn handbag terbuka..SGT BAHAYA..dlm kes sy, hp yg hilang, sapa tau, mgkin dia aimed duit sy atau mgkin juga kalo dh terdesak, nyawa jd taruhan..*takut*
• berjalanlah dgn org yg mampu melindungi kita..jgn jd mcm sy, sgt selalu jln menonong sorg2, end up lost tah kt mana..
• jgn cuai..ingat kt mana kita letak brg berharga..jgn jd mcm sy, sgt cuai..inilah padahnya..=(
• be alert..terutamanya bila kt tmpt ramai org..ok sedikit peringatan, kalo berjalan kt bandar klang, berhati2 la..kt sana mmg dh jd tmpt perkumpulan org2 indon +bangla+ tah pelbagai etnik dr negara luar..sgt bahaya, so plz take double or triple concern..dorg ni bile2 ms je nk amik kesempatan..xsedar untung menumpang negara org..biadap
• jgn kutuk2 org..hahaha sbb sblm tu sy sgn slumbernye mengutuk golongan2 tersebut atas sbb mereka antara penyumbang mcm2 mslh kt negara ni..pastu kena btg idung sndri..hahahaha